در حومه الجزایر گورستان کوچکی است که درهای سیاهی دارد. اگر تا انتهای آن پیش رویم دره ای را خواهیم دید که خلیج دنبال آن است. میتوان مدتها در برابر این قربانی همدم دریا به جهان رویا رفت. اما هنگامی که از آن جهان بازگردیم این نوشته را بر گوری متروک میخوانیم : "افسوسهای جاودان"
خوشبختانه آرمان گرایانی هستند که به هر چیز سر و صورتی بدهند.
- بخشی از دلمردگی آلبرکامو -